стро́й

‘шарэнга людзей; рад прадметаў; аб'яднанне людзей з агульнымі ідэямі, мэтамі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стро́й страі́
Р. стро́ю страёў
Д. стро́ю страя́м
В. стро́й страі́
Т. стро́ем страя́мі
М. страі́ страя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)