страяві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| страяві́к | страевікі́ | |
| страевіка́ | страевіко́ў | |
| страевіку́ | страевіка́м | |
| страевіка́ | страевіко́ў | |
| страевіко́м | страевіка́мі | |
| страевіку́ | страевіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)