страхалю́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| страхалю́днік | страхалю́днікі | |
| страхалю́дніка | страхалю́днікаў | |
| страхалю́дніку | страхалю́днікам | |
| страхалю́дніка | страхалю́днікаў | |
| страхалю́днікам | страхалю́днікамі | |
| страхалю́дніку | страхалю́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)