страхалю́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
страхалю́днік | страхалю́днікі | |
страхалю́дніка | страхалю́днікаў | |
страхалю́дніку | страхалю́днікам | |
страхалю́дніка | страхалю́днікаў | |
страхалю́днікам | страхалю́днікамі | |
страхалю́дніку | страхалю́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)