страпяну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. страпяну́ страпянё́м
2-я ас. страпяне́ш страпеняце́
3-я ас. страпяне́ страпяну́ць
Прошлы час
м. страпяну́ў страпяну́лі
ж. страпяну́ла
н. страпяну́ла
Загадны лад
2-я ас. страпяні́ страпяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час страпяну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)