страмянны́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
страмянны́ | страмянны́я | |
страмянно́га | страмянны́х | |
страмянно́му | страмянны́м | |
страмянно́га | страмянны́х | |
страмянны́м | страмянны́мі | |
страмянны́м | страмянны́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)