страка́ць

‘сустракаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. страка́ю страка́ем
2-я ас. страка́еш страка́еце
3-я ас. страка́е страка́юць
Прошлы час
м. страка́ў страка́лі
ж. страка́ла
н. страка́ла
Загадны лад
2-я ас. страка́й страка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час страка́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)