страка́цець

‘вылучацца стракатасцю’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. страка́цее страка́цеюць
Прошлы час
м. страка́цеў страка́целі
ж. страка́цела
н. страка́цела

Крыніцы: sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)