стракаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| стракаце́нне | |
| стракаце́ння | |
| стракаце́нню | |
| стракаце́нне | |
| стракаце́ннем | |
| стракаце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)