сто́ўпішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сто́ўпішча сто́ўпішчы
Р. сто́ўпішча сто́ўпішч
сто́ўпішчаў
Д. сто́ўпішчу сто́ўпішчам
В. сто́ўпішча сто́ўпішчы
Т. сто́ўпішчам сто́ўпішчамі
М. сто́ўпішчы сто́ўпішчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)