сто́ўпіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сто́ўплю сто́ўпім
2-я ас. сто́ўпіш сто́ўпіце
3-я ас. сто́ўпіць сто́ўпяць
Прошлы час
м. сто́ўпіў сто́ўпілі
ж. сто́ўпіла
н. сто́ўпіла
Загадны лад
2-я ас. сто́ўпі сто́ўпіце
Дзеепрыслоўе
прош. час сто́ўпіўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)