сто́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сто́нчыцца сто́нчацца
Прошлы час
м. сто́нчыўся сто́нчыліся
ж. сто́нчылася
н. сто́нчылася

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)