стаўні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| стаўні́к | стаўнікі́ | |
| стаўніка́ | стаўніко́ў | |
| стаўніку́ | стаўніка́м | |
| стаўні́к | стаўнікі́ | |
| стаўніко́м | стаўніка́мі | |
| стаўніку́ | стаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)