старэ́нькі
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
старэ́нькі | старэ́нькія | |
старэ́нькага | старэ́нькіх | |
старэ́нькаму | старэ́нькім | |
старэ́нькага | старэ́нькіх | |
старэ́нькім | старэ́нькімі | |
старэ́нькім | старэ́нькіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)