старшы́нствуючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| старшы́нствуючы | старшы́нствуючая | старшы́нствуючыя | |
| старшы́нствуючага | старшы́нствуючай | старшы́нствуючых | |
| старшы́нствуючаму | старшы́нствуючай | старшы́нствуючым | |
| старшы́нствуючага | старшы́нствуючую | старшы́нствуючых | |
| старшы́нствуючым | старшы́нствуючай старшы́нствуючаю |
старшы́нствуючымі | |
| старшы́нствуючым | старшы́нствуючай | старшы́нствуючых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)