старшаку́рснік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старшаку́рснік старшаку́рснікі
Р. старшаку́рсніка старшаку́рснікаў
Д. старшаку́рсніку старшаку́рснікам
В. старшаку́рсніка старшаку́рснікаў
Т. старшаку́рснікам старшаку́рснікамі
М. старшаку́рсніку старшаку́рсніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)