старо́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старо́ннік старо́ннікі
Р. старо́нніка старо́ннікаў
Д. старо́нніку старо́ннікам
В. старо́нніка старо́ннікаў
Т. старо́ннікам старо́ннікамі
М. старо́нніку старо́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)