старо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старо́нны старо́нная старо́ннае старо́нныя
Р. старо́ннага старо́ннай
старо́ннае
старо́ннага старо́нных
Д. старо́ннаму старо́ннай старо́ннаму старо́нным
В. старо́нны (неадуш.)
старо́ннага (адуш.)
старо́нную старо́ннае старо́нныя (неадуш.)
старо́нных (адуш.)
Т. старо́нным старо́ннай
старо́ннаю
старо́нным старо́ннымі
М. старо́нным старо́ннай старо́нным старо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)