старні́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| старні́раванне | старні́раванні | |
| старні́равання | старні́раванняў | |
| старні́раванню | старні́раванням | |
| старні́раванне | старні́раванні | |
| старні́раваннем | старні́раваннямі | |
| старні́раванні | старні́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)