старкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. старку́ю старку́ем
2-я ас. старку́еш старку́еце
3-я ас. старку́е старку́юць
Прошлы час
м. старкава́ў старкава́лі
ж. старкава́ла
н. старкава́ла
Загадны лад
2-я ас. старку́й старку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час старкава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)