старго́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. старго́ўваю старго́ўваем
2-я ас. старго́ўваеш старго́ўваеце
3-я ас. старго́ўвае старго́ўваюць
Прошлы час
м. старго́ўваў старго́ўвалі
ж. старго́ўвала
н. старго́ўвала
Загадны лад
2-я ас. старго́ўвай старго́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час старго́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)