стараслу́жачы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| стараслу́жачы | стараслу́жачыя | |
| стараслу́жачага | стараслу́жачых | |
| стараслу́жачаму | стараслу́жачым | |
| стараслу́жачага | стараслу́жачых | |
| стараслу́жачым | стараслу́жачымі | |
| стараслу́жачым | стараслу́жачых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)