стараслу́жачы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стараслу́жачы стараслу́жачая стараслу́жачае стараслу́жачыя
Р. стараслу́жачага стараслу́жачай
стараслу́жачае		 стараслу́жачага стараслу́жачых
Д. стараслу́жачаму стараслу́жачай стараслу́жачаму стараслу́жачым
В. стараслу́жачы (неадуш.)
стараслу́жачага (адуш.)		 стараслу́жачую стараслу́жачае стараслу́жачыя (неадуш.)
стараслу́жачых (адуш.)
Т. стараслу́жачым стараслу́жачай
стараслу́жачаю		 стараслу́жачым стараслу́жачымі
М. стараслу́жачым стараслу́жачай стараслу́жачым стараслу́жачых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)