старасве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старасве́тны старасве́тная старасве́тнае старасве́тныя
Р. старасве́тнага старасве́тнай
старасве́тнае
старасве́тнага старасве́тных
Д. старасве́тнаму старасве́тнай старасве́тнаму старасве́тным
В. старасве́тны (неадуш.)
старасве́тнага (адуш.)
старасве́тную старасве́тнае старасве́тныя (неадуш.)
старасве́тных (адуш.)
Т. старасве́тным старасве́тнай
старасве́тнаю
старасве́тным старасве́тнымі
М. старасве́тным старасве́тнай старасве́тным старасве́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)