старарэ́чышча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старарэ́чышча старарэ́чышчы
Р. старарэ́чышча старарэ́чышч
старарэ́чышчаў
Д. старарэ́чышчу старарэ́чышчам
В. старарэ́чышча старарэ́чышчы
Т. старарэ́чышчам старарэ́чышчамі
М. старарэ́чышчы старарэ́чышчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)