старарэжы́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старарэжы́мнік старарэжы́мнікі
Р. старарэжы́мніка старарэжы́мнікаў
Д. старарэжы́мніку старарэжы́мнікам
В. старарэжы́мніка старарэжы́мнікаў
Т. старарэжы́мнікам старарэжы́мнікамі
М. старарэжы́мніку старарэжы́мніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)