старару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старару́скі старару́ская старару́скае старару́скія
Р. старару́скага старару́скай
старару́скае		 старару́скага старару́скіх
Д. старару́скаму старару́скай старару́скаму старару́скім
В. старару́скі (неадуш.)
старару́скага (адуш.)		 старару́скую старару́скае старару́скія (неадуш.)
старару́скіх (адуш.)
Т. старару́скім старару́скай
старару́скаю		 старару́скім старару́скімі
М. старару́скім старару́скай старару́скім старару́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)