старазапаве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старазапаве́тны старазапаве́тная старазапаве́тнае старазапаве́тныя
Р. старазапаве́тнага старазапаве́тнай
старазапаве́тнае		 старазапаве́тнага старазапаве́тных
Д. старазапаве́тнаму старазапаве́тнай старазапаве́тнаму старазапаве́тным
В. старазапаве́тны (неадуш.)
старазапаве́тнага (адуш.)		 старазапаве́тную старазапаве́тнае старазапаве́тныя (неадуш.)
старазапаве́тных (адуш.)
Т. старазапаве́тным старазапаве́тнай
старазапаве́тнаю		 старазапаве́тным старазапаве́тнымі
М. старазапаве́тным старазапаве́тнай старазапаве́тным старазапаве́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)