старажы́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старажы́тнік старажы́тнікі
Р. старажы́тніка старажы́тнікаў
Д. старажы́тніку старажы́тнікам
В. старажы́тніка старажы́тнікаў
Т. старажы́тнікам старажы́тнікамі
М. старажы́тніку старажы́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)