стараве́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стараве́рка стараве́ркі
Р. стараве́ркі стараве́рак
Д. стараве́рцы стараве́ркам
В. стараве́рку стараве́рак
Т. стараве́ркай
стараве́ркаю		 стараве́ркамі
М. стараве́рцы стараве́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)