старава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старава́ты старава́тая старава́тае старава́тыя
Р. старава́тага старава́тай
старава́тае		 старава́тага старава́тых
Д. старава́таму старава́тай старава́таму старава́тым
В. старава́ты (неадуш.)
старава́тага (адуш.)		 старава́тую старава́тае старава́тыя (неадуш.)
старава́тых (адуш.)
Т. старава́тым старава́тай
старава́таю		 старава́тым старава́тымі
М. старава́тым старава́тай старава́тым старава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)