старабы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старабы́тны старабы́тная старабы́тнае старабы́тныя
Р. старабы́тнага старабы́тнай
старабы́тнае		 старабы́тнага старабы́тных
Д. старабы́тнаму старабы́тнай старабы́тнаму старабы́тным
В. старабы́тны (неадуш.)
старабы́тнага (адуш.)		 старабы́тную старабы́тнае старабы́тныя (неадуш.)
старабы́тных (адуш.)
Т. старабы́тным старабы́тнай
старабы́тнаю		 старабы́тным старабы́тнымі
М. старабы́тным старабы́тнай старабы́тным старабы́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)