старабе́ліцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старабе́ліцкі старабе́ліцкая старабе́ліцкае старабе́ліцкія
Р. старабе́ліцкага старабе́ліцкай
старабе́ліцкае		 старабе́ліцкага старабе́ліцкіх
Д. старабе́ліцкаму старабе́ліцкай старабе́ліцкаму старабе́ліцкім
В. старабе́ліцкі (неадуш.)
старабе́ліцкага (адуш.)		 старабе́ліцкую старабе́ліцкае старабе́ліцкія (неадуш.)
старабе́ліцкіх (адуш.)
Т. старабе́ліцкім старабе́ліцкай
старабе́ліцкаю		 старабе́ліцкім старабе́ліцкімі
М. старабе́ліцкім старабе́ліцкай старабе́ліцкім старабе́ліцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)