сталаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сталаўні́ца | сталаўні́цы | |
| сталаўні́цы | сталаўні́ц | |
| сталаўні́цы | сталаўні́цам | |
| сталаўні́цу | сталаўні́ц | |
| сталаўні́цай сталаўні́цаю |
сталаўні́цамі | |
| сталаўні́цы | сталаўні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)