сталаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сталаўні́к | сталаўнікі́ | |
сталаўніка́ | сталаўніко́ў | |
сталаўніку́ | сталаўніка́м | |
сталаўніка́ | сталаўніко́ў | |
сталаўніко́м | сталаўніка́мі | |
сталаўніку́ | сталаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)