сталакава́ць
‘аб'яднаць каго-небудзь сумеснай працай’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сталаку́ю | сталаку́ем | |
| сталаку́еш | сталаку́еце | |
| сталаку́е | сталаку́юць | |
| Прошлы час | ||
| сталакава́ў | сталакава́лі | |
| сталакава́ла | ||
| сталакава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| сталаку́й | сталаку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сталакава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)