стагава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
стагава́льшчык | стагава́льшчыкі | |
стагава́льшчыка | стагава́льшчыкаў | |
стагава́льшчыку | стагава́льшчыкам | |
стагава́льшчыка | стагава́льшчыкаў | |
стагава́льшчыкам | стагава́льшчыкамі | |
стагава́льшчыку | стагава́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)