стабу́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стабу́рчуся стабу́рчымся
2-я ас. стабу́рчышся стабу́рчыцеся
3-я ас. стабу́рчыцца стабу́рчацца
Прошлы час
м. стабу́рчыўся стабу́рчыліся
ж. стабу́рчылася
н. стабу́рчылася
Загадны лад
2-я ас. стабу́рчыся стабу́рчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час стабу́рчачыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)