ссяка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ссяка́нне | |
ссяка́ння | |
ссяка́нню | |
ссяка́нне | |
ссяка́ннем | |
ссяка́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ссяка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ссяка́нне | |
ссяка́ння | |
ссяка́нню | |
ссяка́нне | |
ссяка́ннем | |
ссяка́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)