ссу́піць

‘ссупіць бровы’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ссу́плю ссу́пім
2-я ас. ссу́піш ссу́піце
3-я ас. ссу́піць ссу́пяць
Прошлы час
м. ссу́піў ссу́пілі
ж. ссу́піла
н. ссу́піла
Загадны лад
2-я ас. ссу́п ссу́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час ссу́піўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)