ссумне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ссумне́ю ссумне́ем
2-я ас. ссумне́еш ссумне́еце
3-я ас. ссумне́е ссумне́юць
Прошлы час
м. ссумне́ў ссумне́лі
ж. ссумне́ла
н. ссумне́ла
Загадны лад
2-я ас. ссумне́й ссумне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ссумне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)