спірыты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спірыты́чны спірыты́чная спірыты́чнае спірыты́чныя
Р. спірыты́чнага спірыты́чнай
спірыты́чнае		 спірыты́чнага спірыты́чных
Д. спірыты́чнаму спірыты́чнай спірыты́чнаму спірыты́чным
В. спірыты́чны (неадуш.)
спірыты́чнага (адуш.)		 спірыты́чную спірыты́чнае спірыты́чныя (неадуш.)
спірыты́чных (адуш.)
Т. спірыты́чным спірыты́чнай
спірыты́чнаю		 спірыты́чным спірыты́чнымі
М. спірыты́чным спірыты́чнай спірыты́чным спірыты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)