спіры́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спіры́тка спіры́ткі
Р. спіры́ткі спіры́так
Д. спіры́тцы спіры́ткам
В. спіры́тку спіры́так
Т. спіры́ткай
спіры́ткаю		 спіры́ткамі
М. спіры́тцы спіры́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)