спіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| спіра́нне | спіра́нні | |
| спіра́ння | спіра́нняў | |
| спіра́нню | спіра́нням | |
| спіра́нне | спіра́нні | |
| спіра́ннем | спіра́ннямі | |
| спіра́нні | спіра́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)