спэ́ўніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спэ́ўню спэ́ўнім
2-я ас. спэ́ўніш спэ́ўніце
3-я ас. спэ́ўніць спэ́ўняць
Прошлы час
м. спэ́ўніў спэ́ўнілі
ж. спэ́ўніла
н. спэ́ўніла
Загадны лад
2-я ас. спэ́ўні спэ́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час спэ́ўніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)