спэ́йкаць

‘сапсаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спэ́йкаю спэ́йкаем
2-я ас. спэ́йкаеш спэ́йкаеце
3-я ас. спэ́йкае спэ́йкаюць
Прошлы час
м. спэ́йкаў спэ́йкалі
ж. спэ́йкала
н. спэ́йкала
Загадны лад
2-я ас. спэ́йкай спэ́йкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спэ́йкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)