спусто́шанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спусто́шанне спусто́шанні
Р. спусто́шання спусто́шанняў
Д. спусто́шанню спусто́шанням
В. спусто́шанне спусто́шанні
Т. спусто́шаннем спусто́шаннямі
М. спусто́шанні спусто́шаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)