спуртава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спурту́ю спурту́ем
2-я ас. спурту́еш спурту́еце
3-я ас. спурту́е спурту́юць
Прошлы час
м. спуртава́ў спуртава́лі
ж. спуртава́ла
н. спуртава́ла
Загадны лад
2-я ас. спурту́й спурту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спуртава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)