спужа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спужа́ю спужа́ем
2-я ас. спужа́еш спужа́еце
3-я ас. спужа́е спужа́юць
Прошлы час
м. спужа́ў спужа́лі
ж. спужа́ла
н. спужа́ла
Загадны лад
2-я ас. спужа́й спужа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спужа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)