спу́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спу́джу спу́дзім
2-я ас. спу́дзіш спу́дзіце
3-я ас. спу́дзіць спу́дзяць
Прошлы час
м. спу́дзіў спу́дзілі
ж. спу́дзіла
н. спу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. спу́дзь спу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час спу́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)