спрыя́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спрыя́льнік спрыя́льнікі
Р. спрыя́льніка спрыя́льнікаў
Д. спрыя́льніку спрыя́льнікам
В. спрыя́льніка спрыя́льнікаў
Т. спрыя́льнікам спрыя́льнікамі
М. спрыя́льніку спрыя́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)